LAGJIN m.
- 1. Enë prej balte të kuqe, me lëfyt, që përdoret për të mbajtur ujë, për raki, për verë ose për lëngje të tjera. Lagjin uji. Një lagjin me raki (me verë). Një lagjin me dhallë (me qumësht). Pi me lagjin.
- 2. Enë balte si tepsi e thellë, që përdoret zakonisht për të përgatitur brumin e bukës. Hedh miellin në lagjin.
- 3. shih LEGEN,~I. E lau në lagjin.
- 4. përd. mb. Që ka ngjyrë shumë të kuqe, që është në të kuqe të ndezur. U bë lagjin në fytyrë.
- 5. përd. ndajf. Shumë (me mbiemrin «i kuq»). Ishte lagjin i kuq.