Laritem ‹ kuptimi

LARITEM vetv.

1. vet. veta III. Bëhet lara-lara, duket lara-lara (për tokën kur vise-vise fillon të shkrihet bora). U larit toka.
2. fig. I bëj lajka dikujt, i sillem me shumë fytyra, i shtirem.

Shih edhe: larim lartë larushitem larishtë lartësim lari laricë lartohem laropitë