LLAF m. bised.
- Fjalë. Llafe të kota (boshe). Llaf pas llafi. Një llaf goje. Bëri llafe me dikë. Ka shumë llafe. Të kam një llaf. Lëri llafet! E bënë me llafe.
- Muhabet; bisedë. Zuri llaf (ra në llaf) me dikë. I jepte llaf dikujt. I hyri në llaf dikujt. Ngas llafin. Që ta ngas llafin (fjalën) -- Meqë e solli muhabeti. E mbajti me llafe (me fjalë) dikë -- i premtoj diçka me fjalë, por nuk ia zgjidhi punën.
- vet. Thashetheme; shpifje. Merret me llafe. Janë llafe. Ka llafe për të. Mos i dëgjo llafet e botës!
* Çan llafe: shih te ÇAJ. E fsheh llafin: shih te FSHEH. Pikë llaf! shih te PIKË.