Meskëputur ‹ kuptimi

MESKËPUTUR mb.

1. Që e ka mesin shumë të hollë, belkëputur, mesunazë. Vajzë meskëputur.
2. Përd. em. f. sipas kuptimit të mbiemrit. Cila është më e bukura? // ajo meskëputura. kr. pop.

Shih edhe: mesjetar kmesëtar meshtar mesatar mesdredhur mesdhetar mesgjuhor mesjetë mestar