Mirëbërësi ‹ kuptimi

MIRËBËRËSI f.

Të qenët mirëbërës; veprim a sjellje prej mirëbërësi; bamirësi. Vepër mirëbërësie. Aktivitet (shfaqe) mirëbërësie.

Shih edhe: mirëbërës mirëbesim mirëpres mirëmbrëma mirëmëngjesi mirëqënë mirëserdha mirësi miratues