MIRËBËRËS m.
- Ai që i bën mirë dikujt; ai që bën të mira; kund. keqbërës.
MIRËBËRËS mb.
- Që i bën mirë dikujt; që bën të mira; kund. keqbërës.
- Që merret me veprimtari bamirësie për të ndihmuar njerëzit e varfër; që bëhet për t'u ardhur në ndihmë nevojtarëve. Organizatë (shoqatë) mirëbërëse. Vepër (veprimtari) mirëbërëse. Festë (shfaqje) mirëbërëse.