MORTAJË f. usht.
- Armë zjarri me grykë të shkurtër, të gjerë dhe pa vjaska, që e hedh predhën jo larg e në vijë shumë të lakuar dhe përdoret kundër forcave të gjalla e objekteve që gjenden prapa një kodre a një pengese tjetër. Mortajë e rëndë (e lehtë). Predha (gjyle) mortaje. Zjarr mortaje.