MORTJE f.
Vdekje. I erdhi mortja. E hëngërt mortja! mallk. vdektë!
- Iu shpif mortja u frikësua shumë, u tmerrua. E shpëlaftë mortja (kolera)! mallk. shih te SHPËLAJ. I dolën djersët e mortjes (e vdekjes) u lodh shumë, u rraskapit, u lodh për vdekje. E ka mortje (të dytë) dikë a diçka e urren shumë dikë a diçka, s'e sheh dot me sy, e ka vdekje. Është mortja e tij dikush a diçka
- a) e urren shumë, s'e sheh dot me sy;
- b) e ka bezdi të madhe, e mërzit shumë; e bëri diçka me shumë zor e pa asnjë dëshirë.