NDRYDHEM vetv.
- vet. veta III. Del nga vendi, përdridhet (për gjymtyrët). M'u ndrydh këmba (dora).
- fig. Mbyll në vetvete ndjenjat a mendimet nga druajtja, nga turpi a nga frika; mbyllem në vetvete. Është ndrydhur në vetvete. Vajza u ndrydh.
- Rrudhem; vrenjtem, ngrysem. U ndrydh në fytyrë.
- Pës. e NDRYDH.
- M'u ndrydh zemra shih te ZEM/ËR,~RA.