ORMI f.
- Përgatitja që bëhet për raste të shënuara a të jashtëzakonshme. Ormitë e dasmës. Ormitë e luftës. Bënë ormi, u përgatitën për diçka.
- Dhuratë që i çohet dikujt në dasmë a në raste të tjera gëzimi. Ormitë e nuses (e dhëndrit). Vajti me ormi. I çoi ormi për djalin.