Pacak ‹ kuptimi

PACAK mb.

1. I paanë, i pakufi. Del i pacak. Qiell i pacak.
2. keq. Që nuk ka vend a strehë të përhershme banimi; që endet andej-këtej dhe nuk zë një vend për të jetuar a për të punuar. Njeri i pacak.

Shih edhe: pacaktuar pacaktueshëm pacenuar pacen pacipë pacifist pacifizëm pacilësuar pacopëzuar