Pathemelësi ‹ kuptimi

PATHEMELËSI f. libr.

Të qenët i pathemeltë (për mendime, veprime etj.). Pathemelësia e pohimit (e gjykimit, e vendimit, e kërkesës).

Shih edhe: pathemeltë patëmetë paturpësi pathyeshmëri patomë patericë patretshëm patrembur patretshmëri