PLOTFUQISHMËRI f. libr.
Të qenët i plotfuqishëm, e drejta që ka dikush për të vendosur vetë për diçka. Plotfuqishmëria e popullit. Ka (gëzon) plotfuqishmëri.
PLOTFUQISHMËRI f. libr.
Të qenët i plotfuqishëm, e drejta që ka dikush për të vendosur vetë për diçka. Plotfuqishmëria e popullit. Ka (gëzon) plotfuqishmëri.