PLOTË mb.
1. I mbushur tërësisht, deri në buzë, aq sa nxë a sa s'merr më; kund. i zbrazët; bosh. Një gotë të plotë. Kalliri i plotë e mban kryet ulur. fj. u.
2. Që shfaqet plotësisht, që duket i tërë; kund. i pjesshëm. Pamje e plotë. Hënë e plotë hënë katërmbëdhjetëditëshe. Eklips i plotë.
3. I shëndoshë e i mbushur në trup, në fytyrë etj.; i bëshëm; i rrumbullakët. Burrë i plotë. Grua e plotë. Me fytyrë të plotë. Vinte i plotë me trup.
4. Që i ka të gjithë përbërësit, që përfshin të gjitha ato që duhen, jo i pjesshëm, jo i cunguar; i tërë, i përfunduar. Njohuri (dijeni) të plota. Të dhëna të plota. Plehërim i plotë. Qumësht i plotë qumësht që nuk i është hequr ajka. Mendim i plotë. Numër i plotë. mat. Njësi e plotë. Fjalë e plotë. Trajtë e plotë. gjuh.
5. Që përfshin të gjithë, që nuk i mungon asnjë. Listë e plotë. Ekip i plotë. Familje e plotë. Mbledhje e plotë.
6. Që bëhet a çohet deri në fund, që zbatohet a bëhet tërësisht, që nuk lihet përgjysmë; që kap të gjitha anët, i përgjithshëm, jo i kufizuar. Shfaqje e plotë. Punë e plotë. Kurs i plotë. Orë të plota mësimore. Liri e plotë. Çlirim i plotë. Fitore e plotë. Shërim i plotë. Arsim i plotë. Ndërtimi i plotë i shoqërisë socialiste. Demokratizim i plotë. Të drejta të plota. Miratim i plotë. Përkrahje e plotë.
7. Që ka arritur fazën më të lartë të zhvillimit; që është në masën a në shkallën më të madhe të mundshme, që bëhet me forcën më të madhe. Pjekje e plotë. Lulëzim i plotë. Shëndet i plotë. Me shpejtësi të plotë. Gatishmëri e plotë. Errësirë e plotë. Bindje e plotë. Besim i plotë. Shkatërrim i plotë. Në fshehtësi të plotë.
8. Që ka lartësinë e duhur, i mbushur (për zërin a tingullin). Zë i plotë. Ton i plotë.
9. I trashë; i dendur. Pambuk i plotë. Pëlhurë e plotë. Fill (pe) i plotë.
- Si bletë e plotë me shumicë e me të mira, si bleta. Me zemër të plotë me kënaqësi, me gjithë zemër. Në kuptimin e plotë të fjalës shih te FJAL/Ë,~A. I jap fuqi të plotë drejt. e bëj të plotfuqishëm. E kryer e plotë gjuh. shih te KRYER,~A (e).