PRANI f.
Të qenët në një vend në një çast të caktuar, të ndodhurit aty, të qenët i pranishëm; pjesëmarrje. Prania e tij është e nevojshme. U bë pa praninë e tij. Në prani të tij para syve të tij, kur ai ishte aty. Prania juaj na nderon.
PRANI f.
Të qenët në një vend në një çast të caktuar, të ndodhurit aty, të qenët i pranishëm; pjesëmarrje. Prania e tij është e nevojshme. U bë pa praninë e tij. Në prani të tij para syve të tij, kur ai ishte aty. Prania juaj na nderon.