Prask ‹ kuptimi

PRASK m. krahin.

Cipë a shtresë e hollë që vesh diçka; perde. Prask bore (akulli). I kanë vënë sytë prask. Ka vënë qumështi prask.

* Kali nuk ka prask; kali i sheh dhe i kupton orët a zanat (sipas besëtytnive).

Shih edhe: pras pranë prag prapi praj prani praps praqe pra