PUNËMBARË mb.
1. Që është punëtor e bën punë të mirë.
2. Që bën vetëm të mira; që i ecën puna mbarë. Njeri punëmbarë.
3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.
PUNËMBARË mb.
1. Që është punëtor e bën punë të mirë.
2. Që bën vetëm të mira; që i ecën puna mbarë. Njeri punëmbarë.
3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.