PUNËPASTËR mb.
1. Që bën punë të pastër, që e bën punën të mirë e të qëruar. Grua punëpastër. Mjeshtër (rrobaqepës, këpucar) punëpastër.
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.
PUNËPASTËR mb.
1. Që bën punë të pastër, që e bën punën të mirë e të qëruar. Grua punëpastër. Mjeshtër (rrobaqepës, këpucar) punëpastër.
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.