PËSHPËRITËS m.
1. Ai që përhap fjalë a lajme nën zë e andej e këtej; ai që flet prapa krahëve, ai që merret me thashetheme.
2. Sufler.
PËSHPËRITËS mb.
Që i ngjet pëshpëritjes, si pëshpëritje. Me zë pëshpëritës.
PËSHPËRITËS m.
1. Ai që përhap fjalë a lajme nën zë e andej e këtej; ai që flet prapa krahëve, ai që merret me thashetheme.
2. Sufler.
PËSHPËRITËS mb.
Që i ngjet pëshpëritjes, si pëshpëritje. Me zë pëshpëritës.