QEJFMBETUR mb.
Që i ka mbetur qejfi, që është prekur në sedër a që është zemëruar për diçka, nga që kjo nuk është bërë sipas dëshirës së tij; që preket shpejt, kur nuk i plotësohet një dëshirë a kur e qortojnë. Iku qejfmbetur.
QEJFMBETUR mb.
Që i ka mbetur qejfi, që është prekur në sedër a që është zemëruar për diçka, nga që kjo nuk është bërë sipas dëshirës së tij; që preket shpejt, kur nuk i plotësohet një dëshirë a kur e qortojnë. Iku qejfmbetur.