QIELLOR mb.
- Që ka të bëjë me qiellin, që i përket qiellit; që ndodh në qiell. Hapësira qiellore. Sfera qiellore. Dukuri qiellore.
- Që ndodhet në hapësirën e lirë e pa fund, e cila duket prej Tokës. Trupat qiellore.
- fet. Që ka të bëjë me qiellin, si vendi ku, sipas besimeve fetare, besohet se banojnë perënditë etj. hyjnor. Në botën qiellore. Zemërimi qiellor.
- fig. Që është i mrekullueshëm, i jashtëzakonshëm, hyjnor. Bukuri qiellore. Zë qiellor.
* Mekanika qiellore astr. shih te MEKANIK/Ë,~A.