QIRAXHI m.
1. Ai që banon me qira në shtëpinë e një tjetri, qiramarrës. Qiraxhinjtë e katit të parë. Dhoma e qiraxhiut. Ka qiraxhinj në shtëpi.
2. vjet. Ai që bartte me qira nga një vend a krahinë në një tjetër ngarkesa, mallra a plaçka me kuajt e vet. Rrugë qiraxhinjsh. Karvanët e qiraxhinjve. Punonte qiraxhi. Qiraxhiu që ngiste karvanin.
3. vjet. Ai që jepte kuaj me qira. Kali i qiraxhiut.