QIRIÇ m.
Miell i posaçëm, që bëhet nga rrënja e zambakut të verdhë dhe që zbutet me ujë për të ngjitur letra, lëkurë etj.; qull i përgatitur me miell a me niseshte të ngjeshur me ujë, që përdoret për ngjitje; ngjitëse. Qiriç me miell (me niseshte). Erë qiriçi. Përgatitja e qiriçit. Ngjit me qiriç. Bëj (lyej) me qiriç. është bërë gjella si qiriç.