QË I. përem.
- Përdoret në vend të një emri a të një përemri tjetër njësoj në të gjitha gjinitë në njëjës e në shumës për të lidhur një fjali të varur përcaktore, duke treguar frymorin a sendin që është përmendur, i shënuar nga një emër a përemër në fjalinë e mëparshme, i cili. Ai që erdhi, ishte shoku im. Librat që më dhe, i lexova. Mbaji mend mirë ato që të tha mjeku! Ai që punon, ha. fj. u.
- bised. Përdoret në rasa të zhdrejta me ose pa parafjalë dhe me kuptimin e fjalëve lidhëse: ku, kur. Ai që i fole ti, ishte miku im. Shkoi në takim ditën që duhej shkuar.
QË II. lidh.
- Përdoret për të lidhur një fjali kryefjalore, kallëzuesore, kundrinore ose përcaktore me fjalinë drejtuese. E di që thua të vërtetën. E shoh që e ke bërë. E ndiente që kishte bërë gabim.
- Përdoret në fillim të një fjalie ta varur kohore, e cila tregon kohën që ka kaluar (ose po kalon) prej pikënisjes së gjendjes a të shtjellimit të veprimit të shprehur në fjalinë drejtuese. Sa vite kishin kaluar që nuk i kishte parë. U bënë dy muaj që nuk kemi marrë letër. Kanë pesë vjet që jetojnë në qytet.
- Përdoret përpara një fjalie të varur shkakore, e cila tregon zakonisht shkakun e një ndjenje të shprehur në fjalinë drejtuese; sepse. Ai kënaqej që më në fund njerëzit nuk e kishin harruar. I vinte keq që nuk e kishte takuar.
- Përdoret në krye të një fjalie të varur qëllimore, e cila tregon qëllimin përse kryhet veprimi i shprehur në fjalinë drejtuese. Erdha që të të them të vërtetën. Mësojnë që të bëhen të vlefshëm për shoqërinë. Ndenë rrobat që të thaheshin.
- Përdoret në fillim të një fjalie të varur rrjedhimore, e cila tregon pasojën ose rrjedhimin e një veprimi të shprehur në fjalinë drejtuese. Kishte ndryshuar sa që nuk njihej. Heshtja ishte e tillë, që ajo ndjeu mornica në trup.
- Përdoret në togfjalësha të ndërtuar nëpërmjet përsëritjes së një trajte të së njëjtës folje për të theksuar se një veprim a gjendje që kryhet, ndodh pavarësisht nga kushtet, nga dëshirat a nga parashikimet. Shkoi që shkoi. Erdhi që erdhi. U nis që u nis. U bë që u bë. Nuk foli që nuk foli. S'më la që s'më la.
- Përdoret në disa lokucione lidhëzore, të cilat vihen në krye të fjalive të varura, që tregojnë vendin, kohën, kushtin, qëllimin, shkakun etj. të një veprimi të shprehur në fjalinë drejtuese. Që nga. Që ku. Që kur. Që se. Ashtu që. Kështu që. Kudo që. Kurdo që. Kurdoherë që. Mjaft që. Ngado që. Posa që. Sado që. Sido që. Sapo që. Tekdo që. Veç që. Me kusht që. Me qëllim që. Në mënyrë që. Në vend që. Sa herë që. Çdo herë që.
- Përdoret në pjesën e parë të lidhëzave të shkallëzimit, tek të cilat pjesa e dytë nis me lidhëzën kundërshtore «por», për të theksuar fjalinë ose gjymtyrën e dytë që lidhin. Le që ..., por (por edhe, por as që). Jo që..., po (por edhe). Jo vetëm që..., por (por as, por edhe, porse).
QË III. ndajf.
- Prej asaj kohe, qysh. Që fëmijë. Që i ri.
QË IV. parafj.
- Përdoret me një emër në rasën kallëzore për të treguar kohën e nisjes së një veprimi, i cili vazhdon deri më sot a deri ne një cak të njohur a të panjohur; prej. Që ditën e parë. Që muajin e kaluar. Që herën e kaluar. Që të martën e deri të shtunën. Që këtë javë.
QË V. pj.
- Përdoret para fjalëve a togfjalëshave, që në fjali shërbejnë si rrethanorë kohe ose vendi, për të saktësuar pikënisjen e veprimit në kohë ose në hapësirë. Që në mëngjes. Që më parë. Që nga ajo ditë. Që në fëmijëri. Që nga fillimi. Që nga fundi i dheut. Që në shekullin e kaluar. Që nga Fieri deri në Vlorë. Që nga koka deri te këmbët.
- Përdoret përpara numërorëve themelorë a përemrave të pakufishëm gjithë dhe tërë, të paraprirë nga nyja e përparme të, për të përforcuar kuptimin përmbledhës, idenë e një tërësie të plotë që shprehet prej tyre. Erdhën (shkuan) që të tre. Ishin mbledhur që të gjithë.
- Përdoret në disa lokucione për të përforcuar pohimin a mohimin e diçkaje që vihej në dyshim ose për t'i dhënë gjallëri a hijeshi shprehjes. As që mund të bëhet fjalë. Ja që ndodhi. Le që e kuptoi edhe ai vetë. Po që po. Jo që jo. Vetëm që nuk ishte ashtu.
- bised. Përdoret në dialog në disa fjali të ndërmjetme në fillim ose në mes të bisedës. Që thua ti. Që të kam fjalën. Unë, që the ti, e kisha marrë vesh me kohë.