RROKJE I f.
- Një tingull zanor ose një grup tingujsh, i përbërë nga një zanore e nga një a më shumë bashkëtingëllore, që shqiptohen me një të nxjerrë të frymës. Rrokja e parë (e dytë.... e fundit). Rrokje e hapur (e mbyllur). Rrokje e theksuar (e patheksuar). Fjalë me një (dy, tri) rrokje. Varg me tetë rrokje. Ndaj në rrokje. Lexoj rrokje për rrokje. Theksi bie mbi rrokjen e parafundit.
RROKJE II f.
- Veprimi sipas kuptimeve të foljeve RROK, RROKEM. Rrokja e armëve. Rrokja e duarve.