RROKME I f.
- Shkop i gjatë me një rrotull në krye, me të cilin rrahim qumështin në tundës; filiç.
RROKME II f. krahin.
- 1. Punë që e ndërmerr dikush për ta bërë.
- 2. Veprim që bën dikush pa i menduar pasojat ose për të kënaqur dëshirat e rastit, aventurë. Jepet pas rrokmesh. Nuk u përton rrokmeve.