SHQEME f. bot.
- Shkurre e vendeve të ngrohta, e lartë deri në dy-tre metra, me lule të vogla e të bardha dhe me gjethe vezake, të dhëmbëzuara e të veshura me push të imët; lënda që nxirret nga gjethet e nga lëkura e kësaj bime dhe që përdoret për të regjur lëkurët. Grumbullimi i shqemes. Ekstrakti i shqemes.
- Ç'i bën dhia shqemes, shqemja ia bën lëkurës fj. u. kush bën keq, gjen keq; ç'të bësh, atë do të të bëjnë.