Shullatë ‹ kuptimi

SHULLATË f. krahin.

Vrima nga del uji i mbledhur në një gropë; fundi i lugut të mullirit nga del uji me forcë e u bie fletëve të rrotës. Shullata e mullirit. I është zënë shullata. I hap shullatën.

Shih edhe: shulnajë shullë shujtë ishullar shukatem shukretë shulajkë shulak shulaq