TABAÇINË f.
- 1. Lesh deleje ose dhie i shkurtër dhe i keq, që përdoret kryesisht për të bërë qilima të vegjël; leshi që u hiqet lëkurëve përpara se të regjen. Qilim i thjeshtë me tabaçinë. Përpunonte tabaçinë.
- 2. Përd. mb. sipas kuptimit të emrit. Lesh tabaçinë.