TARTAKUT m.
- Sëmundje e rëndë që u bie kuajve ose gomarëve e që shfaqet me të dridhura. U ra tartakuti kuajve.
- shar. Njeri i ulët, njeri i keq. Ik, more tartakut!
- mospërf. Dreq, djall. Ç'tartakut ke? Ku tartakutin është? Tartakut qe kjo punë. U kalli tartakutin.
- bised. Të ftohtë i madh që na hyn e na jep të dridhura si në ethe. I hyri tartakuti. E preu tartakuti.
Shprehje:
- mallk. E hëngërt (e fshiftë, e zëntë) tartakuti!