TOPÇE mb. bised.
- 1. I mbushur në fytyrë e në trup, i shëndoshë, topolak, rrumbullak; buçko. Fëmijë topçe. E kishte vajzën topçe.
- 2. Që i ka petlat të mbledhura si top (për lulet). Lule topçe.
- 3. si ndajf. Shumë mirë, si top (për shëndetin). Si je? - Topçe.