TRE m. num. them.
- 1. Numri që vjen menjëherë pas numrit dy dhe që shënon një sasi të barabartë me dy edhe një. Tre vjet. Tre burra. Tre lisa. Pjesëtoj për (me) tre.
- 2. përmb. TRE (të), TRIA (të). Tre ose tri së bashku a menjëherë. Erdhën të tre shokët (të tria shoqet).
- 3. përd. em. sipas kuptimit 2 të numërorit themelor. U nisën të tre (të tria)
- 4. përd. num. rresht. I tretë. Dhoma (salla) tre. Kabina tre. Shkalla tre.
- Shpatullat s'bëhen tri fj. u. shih te SHPATULL,~A. Tre hunj e një thupër keq. shih te HU,~RI. Është tri në degë e dy në majë dikush shih te DEG/Ë,~A. Është tre mel e dy grurë mospërf. shih te MEL,~I. Mat tri (shtatë, dhjetë) herë e pre një herë shih te MAT. I bëjnë sytë tre e tre dikujt i bëhen ca si miza përpara syve, nuk i dallon gjërat qartë, nuk sheh mirë.