Vetëndriçues ‹ kuptimi

VETËNDRIÇUES mb. libr

Që bën dritë vetë pa e marrë nga ndonjë burim tjetër, që ka vetinë të japë dritë vetë. Gaz vetëndriçues. Lëndë vetëndriçuese.

Shih edhe: vetëndezës vetëndizet vetëngarkues vetëdije vetëngrohje vetëngjizje vetëngjizur vetënxitje vetëtitës