Vetëndizet ‹ kuptimi

VETËNDIZET vetv. spec.

1. Ndizet vetë kur takohet me oksigjenin e ajrit.
2. Fillon të kalbëzohet a prishet nga lagështia e tepërt që ka, ngrohet vetiu e hidhërohet a prishet nga lagështia që thith. U vetëndez misri (mielli, bari).

Shih edhe: vetëndezje vetëndezës vetëndriçues vetëngjizje vetëdije vetënxitje vetëtit vetëngjizur vetëdënim