Vetmor ‹ kuptimi

VETMOR mb.

1. Që bëhet vetëm, që nuk bëhet në bashkëveprim me të tjerë. Garë (stërvitje) vetmore. Përgatitje vetmore. Veprime vetmore. usht. Qitje vetmore. usht.
2. si em. ~, ~I ~m. ~Ë, ~ËT. shih VETMITAR,~E 3.

Shih edhe: vetor vetmas vetmi vetmuar veto veton vetë veturë veti