ÇUDI f.
- vet. nj. Ndjenjë a përshtypje që na vjen nga diçka e jashtëzakonshme, e papritur ose e pakuptueshme për ne; gjendje e njeriut para diçkaje të papritur a të pakuptueshme; habi. Ngjall (shkakton) çudi.
- Dukuri a ngjarje e jashtëzakonshme, e papritur ose e mahnitshme; diçka që të lë me gojë hapur. Çuditë e natyrës (e botës).
- sh. ~ra, ~rat. Punë a vepër e jashtëzakonshme, që të mahnit dhe që ngjall admirim. Bën çudira.
- vjet. Dukuri e jashtëzakonshme e cila ndodh nga ndërhyrja e forcave të mbinatyrshme dhe ndryshe nga ligjet e nga rregullsitë e natyrës e të shoqërisë; mrekulli.
- përd. kallëzues. Është diçka që të habit, është e papritur ose e pakuptueshme, e pakapshme. Çudi e madhe!