ÇAPOK m. anat.
- Kërdhokull, këllk. Më doli çapoku. Më dhemb çapoku. Godit në çapok. I varej mbi çapok.
- Kocka e kofshës; kofshë. Çapoku i majtë (i djathtë). Çapokët e këmbëve. Çapokët e pulës. E mori plumbi në çapok. Hëngri një çapok të pjekur.
- shih çapua. Çapokët e këndesit. Çapokët e misrit. Mbërthehen me çapokë. I ka duart si çapokë.
* S’ka çapok: nuk ka fuqi ose aftësi të mjaftueshme për të bërë diçka, nuk ka këllqe.