Fjalor Shqip

ANI I. bised. ndajf.

1. Pastaj, më vonë. Të mbarojë punë, ani të dalë.
2. si fj. ndërm. Nuk ka gjë, s'prish punë, paçka. Ani, do të pres. Ani se nuk erdhi.

ANI II. pj.

1. Përdoret zakonisht përpara disa përemrave e ndajfoljeve, për të treguar me ironi dikë a diçka që nuk besohet se mund të jetë i tillë a e tillë ose që shihet me mospërfillje; edhe, pale. Ani kush! Ani qysh! Ani si! Ani kur!

ANI III. pasth.

1. Përdoret në krye të vargjeve në këngët popullore si thirrje dhe si mjet plotësues poetik, ashtu si edhe; hajde, hej, e po. Ani mora rrugën, nëno, për në Pukë! Ani ç`paska qafën si gastare!