Armatim m.sh. -
- vet. nj. Pajisja me armë, armatosje; kund. çarmatim. Armatimi i ushtrisë.
- usht. Tërësia e armëve, e mjeteve dhe e pajisjeve ushtarake, që përdoren për të luftuar; armët. Armatim i rëndë (i lehtë). Depoja e armatimeve. Tekniku i armatimit. Gara e armatimeve.
- min. Vendosja e armatesës, ngritja e një armatese në galeri. Armatimi i minierës (i galerive).