Bëltucet ‹ kuptimi

Bëltucet vetv -

Zbutet shumë, shtypet e bëhet si qull a si pelte, s’qullet.
Shtypet në një vend, bëhet gropë nga një goditje (për enët e metalta). U bëltuc gjymi (kusia).

Shih edhe: bëltacë bëltuc belbët bëltajë bërhukë bërlut bërlutë bërlyket bërcek