Bëltajë f.sh. - Farat së bashku me shtresën që i mban në zemrën e kungullit ose të pjeprit; zemra e kungullit, e pjeprit ose e disa frutave, shtrati i farave. I qëroj (i heq) bëltajat. Ishte kalbur deri në bëltajë.