Bëltacë ‹ kuptimi ‹ FJALË

Bëltacë f.sh. -

krahin. shih bëltajë,~a. Bëltacat e kungullit. U bë buka si bëltacë.
Shtresa si llurbë a si pelte, që zë uthulla e ndenjur, shtrati i uthullës.

Shih edhe: bëltajë bëtajë bëltuc bëltucet bështajë bëtikë bërhapë bërtas bërzanë