Bëltacë ‹ kuptimi ‹ FJALË

Bëltacë f.sh. -

krahin. shih bëltajë,~a. Bëltacat e kungullit. U bë buka si bëltacë.
Shtresa si llurbë a si pelte, që zë uthulla e ndenjur, shtrati i uthullës.

Shih edhe: bëltajë bëltucet bëltuc bëtajë bërlutë bëçitë bërthamë bështajë bërdalec