BORXH m. sh.
- Të holla ose sende, që janë marrë ose janë dhënë për një kohë të caktuar dhe që duhet të kthehen përsëri; hua. Borxh i vjetër. Mori borxh. Nuk kam borxh (borxhe). Ktheu (lau, pagoi, shleu) borxhin. S`vë borxh. U fut (hyri) në borxh. Ishte zhytur (ishte mbytur) në borxhe. I fali borxhin. Mbeti borxh. Fli pa darkë e zgjohu pa borxh. fj. u.
- fig. bised. Detyrim moral ndaj dikujt, diçka që e kemi për detyrë ta bëjmë. Kam borxh. Ia kam borxh. Laj (kryej) borxhin. I mbeta borxh. Gjendem (në) borxh.
Shprehje Frazeologjike
- Ka borxh të...
a) është gati të ..., është i prirur të...;
b) është në gjendje, ka aftësi, mund të... - Ma bëri borxh dikush
Ka përsëritur disa herë një sjellje të padurueshme a një veprim të papëlqyeshëm, sa detyrohem t'i kthehem me të keq, më ka bërë të mos përmbahem më e të veproj kundër tij. - I doli borxhit (hakut, nga borxhi)
dikujt
E bëri detyrën e tij ndaj dikujt; bëri gjithçka që i takonte, e paralajmëroi me kohë. - Ta paça borxh! ur.
Ta shpërblefsha! - E qiti borxh
E bëri borxhli kundrejt dikujt, e nxori borxhli. - Rregulloi borxhet
(llogarinë) me dikë
Shih te rregulloj.
Sinonime
Fjalë të prejardhura