Buçuk ‹ kuptimi

Buçuk m.sh. -Babune e madhe, brokë.

E bëri buçuk e pështjelloi punën, e ngatërroi. I ka (punët) buçuk i ka punët pisk, është ngushtë.

Shih edhe: buçko buçkë buç buçkan buçkoj buçkon buçe buçkaran buçkarit