BUÇAS jokal.
- Thërres fort, bërtas me të madhe. Buças nga
zemërimi.
- kryes. v. III Bën zhurmë a krismë të fortë e të
menjëhershme; ushton, gjëmon. Buçet topi; buçet deti.
- fig. Jehon,
kumbon. Më buçasin veshët; më buçet koka.
- v. III Shpërthen me vrull e menjëherë, vërshon; gufon. Buçet lufta; buçiti lumi; i buçiti gjaku.