Diakritik ‹ kuptimi

DIAKRITIK mb. spec.

Që shërben për të dalluar diçka, dallues. Shenjë diakritike. gjuh. shenjë që i vihet një shkronje mbi të a nën të për të treguar se duhet shqiptuar ndryshe nga shkronja pa këtë shenjë (p.sh. ë, ç).

Shih edhe: dialektik dialektikë dia dialektologjik dialekt diapozitiv dialektikisht dialektor dialektologji