DIABET m. mjek.
1. Sëmundje që vjen nga paaftësia e organizmit për të përvetësuar sheqerin dhe që shfaqet me shtimin e sheqerit në gjak e në ujët e hollë, i cili del në sasi të madhe; sëmundja e sheqerit. Diabeti i sheqerit.
2. Sëmundje që vjen nga disa çrregullime të sistemit nervor qendror e të sekrecionit të brendshëm dhe që shfaqet me etje të madhe e me shtimin e jashtëzakonshëm të ujit të hollë i cili nuk përmban fare sheqer, albuminë etj. Diabeti pa sheqer.