DIATEZË f. gjuh.
Kategori foljore, që shpreh marrëdhëniet e ndryshme ndërmjet veprimit dhe subjektit ose objektit të tij e që lidhet ngushtë edhe me fjalëformimin, me ndryshimin e kuptimeve e të përdorimeve të fjalëve (krahaso, p.sh. punoj - punohet; mësoj-mësohem; laj - lahem; përpjek - përpiqem; gdhij -gdhihem, gdhihet; shtie - shtihem; kollem etj.). Diateza veprore (pësore). Diateza vetvetore.