IMAN m. fet.
- Besim; besë. Prishi din e iman. Doli prej dini e prej imani: nuk ka më as fe as besë, nuk beson më.
Shprehje:
- Me din e me iman shih te DIN,~I.
- I ndërroi din e iman shih te DIN,~I.
- S'i la din e iman shih te DIN,~I.
- S'ka din e iman shih te DIN,~I.