Ormisem ‹ kuptimi

ORMISEM vetv. krahin.

1. Përgatitem, bëhem gati; zbukurohem, stolisem; rregullohem, vendosem diku. Ormisen për rrugë. U ormisën për dasmë.
2. Pës. e ORMIS.

Shih edhe: ormis ormisje korminë normim normiste formësim normist formim formohem